In de Schuttevaer van vorige week draaide het om de
continutoeslag die partijen in het overleg verdeeld hield, deze week is het de al dan niet
doorbetaalde schaft. Maar wie begrijpt nog waar de werkelijke barrière zit? December 2007 heette het dat het overleg weer
zachtjesaan op gang zou komen, nadat de kortgeding-rechter vorig jaar juli de vakbonden terecht wees en werkgevers (in casu CBRB) de ruimte gaf voor modernisering van de cao. De intenties leken daarna veelbelovend, maar bijna een jaar later zijn het nog steeds vrome woorden.
Al het resultaatloze gedoe van de vrijgestelde bobo's noodzaakt individuele werkgevers en werknemers hun eigen koers te volgen. Een vrije stuurman hoeft het aantal openstaande vacatures maar te tellen om z'n eigen marktwaarde te bepalen, uiteraard boven cao-niveau. En varende ondernemers nemen liever een Filippijn. Als dit nog even zo doorgaat, kunnen de cao-onderhandelaars hun meerjarenproject in het Dordtse binnenvaartmuseum achterlaten.
Is niet het èchte probleem dat het draagvlak voor een binnenvaart-cao onder rederijen kleiner wordt, doordat die steeds meer bedrijfs-cao's afsluiten? Wordt het voor de organisaties achter de onderhandelaars dan niet de hoogste tijd de koers te verleggen naar een cao voor varende ondernemers? De binnenvaart moet toch iets om serieus genomen te worden.