De show van schippersvriend Graus (PVV)

Graus ontpopte zich als de welhaast grootste schippersvriend van Den Haag en wijde omstreken, en hij zag dat het goed was. Niet alleen voor de schippers, maar vooral ook voor de groei van de PVV-achterban. Want wie gaat er niet van gloeien als Graus oreert: ‘Ik houd mijn hart vast voor wat er allemaal gaat gebeuren. Denk alsjeblieft aan de belangen van onze Nederlandse schippers, die zorgen dat goederen op de juiste plaats komen, hardwerkende gezinnen die nooit in opspraak komen, die je nooit bij Opsporing Verzocht ziet, die altijd correct keihard werken, 24 op 7. Zorg ervoor dat die belangen prevaleren boven onnodige wet- en regelgeving die nauwelijks de milieuproblemen beïnvloedt vanuit Europa.’

Hij heeft lak aan collega-Kamerleden die zijn motie ten faveure van ‘schippers varende onder “den Nederlandsche vlag”’ maar weinig concreet vinden. ‘Ik wil het juist zo algemeen mogelijk houden. Laat de algemene belangen van onze schippersfamilies prevaleren. U zegt het terecht: vader op zoon, generaties lang. Wij moeten die mensen koesteren. Wij hebben nooit last van ze; ze werken alleen maar hard. Die mensen moeten wij koesteren. Tuig moeten wij aanpakken, maar niet die mensen. Die moeten wij nergens voor straffen.’

Champagne tegen de boot?
Maar wat moet er dan gebeuren, vraagt PvdA-Kamerlid Pauline Smeets zich vertwijfeld af. ‘Gaat het erom dat de minister meer speeches moet houden of meer flessen champagne tegen de boot moet gooien? Ik weet het niet. Het is een erg open motie.’

Graus belooft het uit te leggen. Hij vertelt haar dat het met de milieuschade niet zo’n vaart zal lopen. Want kijk maar naar die mooie boom die midden tussen de snelwegen van Rotterdam naar Tilburg groeit. ‘Die boom is weet ik niet hoe oud… Dat houdt een boom bij u in de tuin niet vol.’

Maar het ergste is dat we in Nederland altijd nog een schepje bovenop de Brusselse regels doen, vervolgt Graus. En hij weet uit de eerste hand hoe dom dat is: ‘Een Eurocommissaris heeft eens in een bilateraal gesprek tegen mij gezegd: het is ongelooflijk dat er zaken zijn die wij opleggen en dat de Nederlandse regering daar dan nog een keer overheen gaat, en het nog eens gaat verzwaren.’ Dat gold overigens niet deze, maar de vorige regering, haast hij zich als volwaardige gedoogpartner te verduidelijken. Maar zo was het! ‘Dat heeft een Eurocommissaris mij dus persoonlijk verteld. Daar waren getuigen bij, ik was dus niet alleen. En ik had geen druppel gedronken, ik was broodnuchter.’

Graus’ boodschap is: ‘Er wordt niet genoeg gevochten voor onze Nederlandse bedrijven, voor onze Nederlandse burgers, voor onze boeren, vissers en tuinders en ook niet voor onze schippers. Daarom ook die algemene oproep.’

Hij wil het bestaan van ‘typische Graus-moties’ maar wàt graag toegeven. ‘De mensen vinden het prachtig. De mensen van onze achterban zeggen dan ook: eindelijk iemand die daadwerkelik voor ons een stok achter de deur zet. Dat is namelijk de bedoeling van die moties. Zij vinden dat zij nu eindelijk eens gehoord worden. Dat is ook onze boodschap: wij zijn er voor jullie. Ook al ontraadt de minister zo’n motie, wij zijn er voor jullie, zwart op wit. Daar sta ik voor.’
‘Ik zal inderdaad veel problemen en slapeloze nachten veroorzaken bij “natuur- en milieupanikisten”, maar geloof me, voor onze schippers doe ik het hartstikke goed. De achterban van de PVV groeit met de dag. Geloof me, voor de mensen, voor ons volk, vaderland en dieren doen wij het hartstikke goed. Als die mensen maar begrijpen waar wij voor staan, vind ik het prima. Ik maak vaker mee dat Kamerleden mij niet begrijpen, maar het gaat om volk, vaderland en dieren. Daarvoor sta ik hier.’
Jawel, het ging om een motie tegen de snelheidsbeperking op de Oude en Nieuwe Maas, maar dat was voor het betoog van Graus allemaal niet zo belangrijk. De motie werd aangehouden, liet het PVV-Kamerlid weten, nadat de minister haar goede bedoelingen had kenbaar gemaakt. Graus: ‘Ik geloof de minister op haar blauwe ogen.’